Opony Wielkopostne w kościele w Orawce z szansą na status Pomnika Historii (zdjęcia)

• W Orawce można podziwiać opony wielkopostne (zdjęcia)

Opony Wielkopostne - tak nazywa się tkaniny zasłaniające ołtarze w okresie poprzedzającym Wielki Tydzień. Przez te kilka dni w roku setki osób chcą doświadczyć już bardzo rzadko praktykowanej tradycji, mającej korzenie jeszcze w Starym Testamencie.

W tym roku w Orawce można zobaczyć komplet tkanin, czyli wszystkie cztery. Najstarsza z nich pochodzi z 1676 roku. Komplet przyciąga zwykle więcej zwiedzających, czasem z bardzo daleka (w zeszłym tygodniu grupa z Łeby), przyjeżdżają też artyści szukający natchnienia.

Gośćmi specjalnymi była trzyosobowa delegacja pod przewodnictwem pana Mente z górnołużyckiej Żytawy. W tym mieście znajdują się dwa płótna wielkopostne, w tym jedno należące do tego samego typu Arma Christi co orawska Pieta pod krzyżem. Była to druga wizyta studyjna z Żytawy dotycząca tych płócien, pierwsza miała miejsce w 2015 r. Panowie są ekspertami w sprawie kurtyn znajdujących się w krajach alpejskich, pracują w fundacji zajmującej się propagowaniem zabytkowych żytawskich płócien, organizują wystawy, koncerty i prowadzą prelekcje dla grup zwiedzających. O tym opowiedzieli przewodniczce i grupie turystów w kościele w Orawce. Byli zachwyceni stanem zachowania naszych tkanin, jak również kunsztem ich wykonania.

Wcześniej, 9 kwietnia zabytkowy kościół w Orawce wizytowała natomiast czteroosobowa komisja Narodowego Instytutu Dziedzictwa pod przewodnictwem zastępcy dyrektora Mariusza Czuby. Celem spotkania było zweryfikowanie treści wniosku o nadanie statusu Pomnika Historii, złożonego do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w styczniu 2018 roku przez proboszcza parafii ks. Tadeusza Dąbrowskiego i Towarzystwo Przyjaciół Orawy. W spotkaniu z komisją wzięli udział gospodarz – ks. T. Dąbrowski, prezes TPO Józef Szperlak i przewodnik Lucyna Borczuch.

Członkowie komisji mieli okazję zobaczyć nasz wielki skarb, jakim są opony wielkopostne. Zrobiły na nich ogromne wrażenie, podobnie jak na gościach licznie odwiedzających kościół w tym czasie. Unikatowe wyposażenie to dodatkowy atut tego zabytkowego kościoła. - Mamy nadzieję, że wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie. Niewątpliwie przyczyniłoby się to do popularyzacji tego wyjątkowego w skali kraju, co zgodnie podkreślono, zabytku. Wpis do księgi gości jest wyrazem uznania dla gospodarza obiektu – podkreśla przewodniczka Lucyna Borczuch.

Źródło: materiały prasowe, Lucyna Borczuch, zdj. Jakub Wojtyczek