Narciarstwo Wolności

W zaproszeniu czytamy: "Tylko u nas tak obszerne podsumowanie sportowe i najważniejsze wrażenia z trasy o długości 1046 kilometrów po najważniejszych polskich górach. Muzeum Tatrzańskie było partnerem medialnym projektu.

Wojciech Szatkowski, pracownik Muzeum Tatrzańskiego, skialpinista i przewodnik tatrzański, w minionym sezonie zimowym zrealizował swój skiturowy projekt „Narciarstwo Wolności”. Wszedł na nartach na sto szczytów w różnych pasmach górskich polskich gór i zjechał z nich, by uczcić w ten sposób stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości. Całość projektu zrealizował na nartach skiturowych. W Okszy opowie o sportowej części przedsięwzięcia. Będzie to dwugłos w sprawie tego przedsięwzięcia. W pierwszej części wystąpi Marcin Kuś (KW Warszawa), który towarzyszył autorowi projektu w zdobyciu 27. szczytów projektu. Opowie o trzech wycieczkach NW: na Wołosań, Łopiennik i Starorobociański Wierch. Autor przedsięwzięcia opowie o przebiegu projektu, najciekawszych wycieczkach i ludziach, których spotkał.
Wrażenia końcowe? Projekt Narciarstwo Wolności dał mi bardzo dużo pozytywnej energii, realizując go pokazałem, że narciarstwo skitourowe to moja życiowa pasja. Pięć najlepszych zjazdów? Na pewno Starorobociański Wierch, Jarząbczy Wierch w Tatrach, Tarnica, Szeroki Wierch w Bieszczadach i Mały Szyszak w Karkonoszach. Czy znalazłem tytułową wolność? Tak, i to wielokrotnie, chociaż tak naprawdę celne uchwycenie słowami czegoś tak indywidualnego, czy wręcz intymnego, jak poczucie górskiej wolności, jest działaniem karkołomnym, podobnie jak zjazd szusem z Rysów. Pierwszy taki moment to droga w Bieszczady, mijane cmentarzyki wojskowe w Beskidzie Niskim, wreszcie masyw Wysokiego Działu, Cisna i jestem w Bieszczadach, jestem u siebie. Przestrzeń górska jak sztylet przenikała ciało, duszę, dawała poczucie harmonii i spokoju. Daje radość z samotności, a zwłaszcza z towarzystwa drugiego człowieka, który jest tu obok mnie. Drugim elementem wolności było wejście na Płaszą w Paśmie Granicznym Bieszczadów. Było to w styczniu, piękna wyrypa, sześć podejść i sześć zjazdów. Razem z Marcinem Kusiem wyruszyliśmy autem z „Przystanku Cisna” w kierunku na Roztoki Górne. Moment zapięcia fok, ruszamy! Właściwie niewiele mówiliśmy, tylko krótkie komentarze jak: – podejście, zjazd, foki, narty i tak przez ok. 5 godzin wyrypy. Była w tym dobra energia i świadomość, że robimy razem fajną rzecz, więc słowa są w pewnym sensie zbędne. Wyzbycie się ich nadmiaru było właśnie elementem naszej wolności. Dla mnie cisza w górach jest ważna, myślę że dla Marcina podobnie, więc to było zgrane, fajne działanie, w przepięknym terenie górskim: oszronione buki, po których błądziły mgły, polanki widokowe, ładne i długie zjazdy, takie same podejścia. Na koniec czekał na nas fantastyczny zjazd z Okrąglika, po szybkiej szreni, który sprowadził nas błyskawicznie na Przełęcz nad Roztokami Górnymi i jeszcze szybciej do auta. Była w tym działaniu kolejna porcja górskiej wolności: sprawność, szybkość i niesłychana frajda ze wspólnego pobytu w górach. Radość ze skrętów, które wychodziły. O tym opowiemy w „Okszy”, serdecznie zapraszamy!"

Sponsor poczęstunku: Samanta