Rozesłanie kolędników misyjnych w nowotarskiej parafii (zdjęcia i film)

Tam nikt nie sprawdzi gdzie się pieniądze podziały a tu ktoś mógł by ktoś się zapytać -i co z tego albo ile z tego i do kogo trafiło

A mi wręcz przeciwnie, wydaje sie że dzieci się uczą pseudo pomocy, bo pomoc , to zrobienie cos własnym wysiłkiem a nie zbiórka od innych żeby przekazać dalej...

Warto również zauważyć, że w ten sposób dzieci uczą się wrażliwości na potrzeby innych. Sami dzięki różnym akcjom oraz pomocy ludzi wrażliwego serca korzystają z pomocy, także mogą uczestniczyć w przygotowanych dla nich feriach, czy dofinansowanym wyjeździe wakacyjnym. A zatem nie tylko przyjmować pomoc, ale pomagać innym - jest moim zdaniem najbardziej wychowawcze...

Z całym szacunkiem dla potrzeb dzieci z Republiki Środkowoafrykańskiej, Kamerunu, Boliwii, Kazachstanu, Republiki Konga, Demokratycznej Republiki Konga, Jamajki, Burkina Faso, Brazylii oraz Madagaskaru, ale czy dzieci w Polsce nie potrzebują pomocy? Czy naprawdę mamy się jako państwo aż tak dobrze że pomagamy innym, skądinąd też potrzebującym, ale na innych kontynentach. Czy to ma sens żeby światowe organizacje pomagały Polsce, a Polska żeby pomagała państwom na innych kontynentach? My jako Polska ciągle jesteśmy beneficjentami międzynarodowych organizacji humanitarnych, ciągle korzystamy z funduszy solidarnościowych UE jako biedny państwo członkowskie - jest takie angielskie powiedzenie: charity begins at home, czyli że dobroczynność zaczynaj od własnego podwórka, (a za rządzenie światem nie bierz się dopóki nie potrafisz posprzątać porządnie własnego pokoju).