Alert
Przyczyny i objawy dolegliwości, którą jest cieśń nadgarstka
Zespół cieśni nadgarstka występuje najczęściej w wyniku powtarzających się ruchów ręką, długotrwałego przeciążenia czy nieprawidłowej pozycji nadgarstka, zwłaszcza podczas pracy przy komputerze lub z narzędziami. Wpływ mają też czynniki zdrowotne, takie jak np. reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów czy nieprawidłowości rozwojowe mięśni. Ucisk w kanale nadgarstka może być również skutkiem przebytych urazów np. złamania nadgarstka.
Typowe cieśń nadgarstka objawy to mrowienie palców, drętwienie palców - zwłaszcza palca wskazującego, połowy palca serdecznego i kciuka - a także osłabienie siły chwytu, ból łokcia czy utrudnione zaciśnięcie ręki. W zaawansowanym stadium może dochodzić do zaniku mięśni kłębu kciuka. Cieśń nadgarstka może również powodować zaburzenia czucia oraz nasilone dolegliwości przy zgięciu nadgarstka lub w nocy.
Jakie metody diagnostyczne pomagają odkryć cieśń nadgarstka?
Rozpoznanie zespołu cieśni nadgarstka opiera się na dokładnym wywiadzie i badaniu klinicznym. Lekarz może poprosić o wykonanie testów - Phalena, Tinela, oraz oceni siłę mięśni i czucia pacjenta, co ułatwia diagnozę. Jednak kluczową rolę w diagnostyce zespołu cieśni nadgarstka odgrywają badania obrazowe i elektromiograficzne (EMG) np. w Crsclinic.
Jednym z podstawowych narzędzi jest badanie ultrasonograficzne, które pozwala ocenić struktury w obrębie kanału nadgarstka, uwidaczniając np. pogrubienie nerwu. Równie ważne jest badanie przewodnictwa nerwowego, które pozwala ocenić, czy i jak silnie nerw został uszkodzony. Dzięki temu można oszacować stopnia zaawansowania choroby i dobrać odpowiednie leczenie.
Rozpoznając u siebie cieśń nadgarstka objawy, nie ma sensu zwlekać. Lepiej od razu zapisać się profilaktycznie na jedno lub kilka z wymienionych badań, które potwierdzą lub wykluczą dolegliwość.
Leczenie zachowawcze i metody, które pozwalają wrócić do zdrowia
Leczenie zespołu cieśni nadgarstka zależy od stopnia zaawansowania dolegliwości. W lżejszych przypadkach stosuje się leczenie zachowawcze, które ma na celu złagodzić objawy i zmniejszyć ucisk nerwu pośrodkowego. W jego skład wchodzą ćwiczenia ruchowe nadgarstka, unikanie przeciążeń, leczenie farmakologiczne (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne) oraz stosowanie ortez nocnych, które utrzymują nadgarstek w neutralnej pozycji.
W sytuacji, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi efektów, a dolegliwości się nasilają, konieczna może być operacja zespołu cieśni nadgarstka. Zabieg ten polega na przecięciu więzadła poprzecznego nadgarstka, co prowadzi do odbarczenia nerwu pośrodkowego i ustąpienia ucisku. Operacja przeprowadzana jest zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym i daje bardzo dobre efekty, szczególnie jeśli wykonana zostanie odpowiednio wcześnie - przed wystąpieniem nieodwracalnego uszkodzenia nerwu.
Po operacji istotnym elementem procesu powrotu do zdrowia jest rehabilitacja cieśni nadgarstka. Obejmuje ona ćwiczenia przywracające pełną ruchomość, wzmacnianie mięśni oraz stopniowy powrót do codziennych aktywności. Warto pamiętać, że nieleczony zespół cieśni nadgarstka może prowadzić do trwałych zaburzeń funkcji ręki, dlatego w razie objawów nie warto zwlekać z konsultacją.
Podsumowanie
Zespół cieśni nadgarstka to poważna, ale możliwa do wyleczenia dolegliwość. Cieśń nadgarstka objawy to m.in. drętwienie palców, ból czy zanik mięśni kłębu kciuka, które mogą utrudniać życie, jednak wczesna diagnostyka zespołu cieśni nadgarstka oraz właściwe postępowanie - od leczenia zachowawczego po ewentualną operację, pozwalają na pełen powrót do sprawności. Kluczem jest szybka reakcja i indywidualne podejście do terapii.
+48 796 024 024
