Salon Marcowy: Andrzej Kreutz-Majewski – Malarstwo, Scenografia

Andrzej Kreütz-Majewski (ur. 19 września 1934 r. w Brdowie, zm. 28 lutego 2011 r. w Warszawie) - światowej sławy scenograf, malarz i pedagog. Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiował u profesorów: Karola Frycza, Andrzeja Stopki i Adama Marczyńskiego, oraz Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie. Twórca około 160 scenografii w teatrach operowych i dramatycznych. Zaliczany do światowej czołówki plastycznych inscenizatorów teatru muzycznego drugiej połowy XX w.

Jednym z głównych motywów w twórczości Andrzeja Kreütz-Majewskiego była symbolika, która pojawiała się zarówno w malarstwie, jak i scenografiach. Na głębię twórczości artysty ogromny wpływ miały wspomnienia z dzieciństwa oraz traumatyczne doświadczenia z czasów wojny. W twórczości często poruszał wątki religijne.

Jako scenograf debiutował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oprawą plastyczną do dramatu Słowackiego „Horsztyński" (1959). W 1962 r. rozpoczął współpracę z warszawskim Teatrem Wielkim premierą „Święta wiosny" Igora Strawinskiego. W tym samym teatrze i jeszcze w tym samym roku zrealizował scenografię do przedstawień: „Syn marnotrawny" Debussy'ego, „Judith" Honeggera, „Czerwony płaszcz” Nono i „Trójkątny kapelusz” de Falli. W 1966 r. otrzymał nominację na stanowisko naczelnego scenografa Teatru Wielkiego w Warszawie, które pełnił do 2005 r. W tym czasie zaczęła się jego wielka międzynarodowa kariera i współpraca z czołowymi teatrami operowymi świata. /.../

Na swoim koncie ma również realizacje w zakopiańskim Teatrze im. Witkacego, m.in. spektakl „Np. Edyp” w reżyserii Andrzeja St. Dziuka (1987). Poza wieloma realizacjami na scenie innych polskich teatrów, był autorem scenografii w renomowanych teatrach świata m.in. w Amsterdamie, Buenos Aires, Genewie, Hamburgu, Kolonii, Lizbonie, Madrycie, Monachium, Nowym Jorku, Tel Awiwie, Wiedniu, Zurychu./.../

Artysta aktywnie uczestniczył w uniwersalnej kulturze, współpracując z najwybitniejszymi osobowościami światowego teatru i opery, realizując swoje wizje na największych współczesnych scenach Wiednia, Monachium, Amsterdamu, Paryża, Salzburga, Hamburga i Nowego Jorku. Jednocześnie świadomie i twórczo sięgał przez 39 lat w Teatrze Wielkim po wątki polskie, a zakopiańskie w szczególności. Jego fascynacja Karłowiczem i Szymanowskim, współpraca z Sergem Lifarem - legendarnym solistą paryskiej premiery „Harnasi”, częste pobyty w Zakopanem, żywy kontakt ze środowiskiem artystów zakopiańskich, czy niezwykle interesujące scenografie dla Teatru Witkacego, to kolejne przyczynki dla tezy o wrażliwości i bogactwie biografii artystycznej Majewskiego. To także niezwykła sposobność, aby dotknąć tajemnicy ukrytej pomiędzy ekspresją, a metaforą.

Tekst do wystawy - Lidia Rosińska-Podleśny z-ca dyrektora ZCK ds. artystycznych

Prace eksponowane na wystawie pochodzą z kolekcji prywatnej oraz archiwum Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem. Na wystawie zostanie zaprezentowany film dokumentalny o Andrzeju Kreütz-Majewskim pt. „Pędzel i batuta” w reżyserii Tomasza Wiszniewskiego z 1993 roku.

Ekspozycja czynna będzie do 19 kwietnia br.

opr.s/