Znicz pamięci dla Bohaterów

Miłość ojczyzny

Miłość ojczyzny to uczucie, które przepełnia serca wszystkich bez wyjątku psychicznie i moralnie zdrowych ludzi. Ten tylko ojczyzny nie kocha, kto jest niedorozwinięty uczuciowo lub umysłowo. Poza tym ojczyznę kocha każdy. Jakżeż bowiem nie kochać tego, czego drobnym ułamkiem jesteśmy sami, co przepełnia sobą każdy nasz nerw, każdą drobinę krwi, każdą myśl, pragnienie, każde podświadome drgnienie naszego życia. Ojczyzna jest wszystkim – w czym naokoło czego i z czego żyjemy. Ona jest nasza od dnia naszych urodzin aż do śmierci ustawicznie nas żywiącą i wychowującą z największą troską i niezmienną miłością kolebiącą nas matką.

A matki czyż można nie kochać? Ten , kto by podniósł rękę na swoją matkę, albo na matki swojej boleść obojętnie patrzył, nie byłby już człowiekiem ani zwierzem nawet, byłby jakimś tworem gadzinowym, czymś stojącym pośrodku między robakiem a grzybem.

I teraz nasuwa nam się pytanie: skoro każdy kocha ojczyznę jak matkę, dlaczegoż to tylu ludzi jest, którzy podkopują byt tej ojczyzny, jej krzywdą się żywią, a nawet strach o tym pomyśleć, na ojczyznę tę zbrodniczą rękę podnoszą i zdradziecko przeciw niej występują?

Tak, są tacy ludzie, ale to są moralni albo umysłowi idioci. Poza tym olbrzymiej ilości ludzi wydaje się, że ojczyzna wtedy jest szczęśliwa, gdy im osobiście jest dobrze. Miłość zabija bardzo często, podobnie jak nienawiść. (…)

Miłość ojczyzny musi być świadoma i wewnętrznie wypracowana. Powinna się opierać na niezbicie utrwalonym w nas przeświadczeniu, że praca dla ojczyzny nie jest czymś bezinteresownym, czymś w rodzaju poświęcenia lub ofiary, czymś, co zasługiwałoby na specjalne pochwały. Praca dla ojczyzny jest dla nas samych. Im ona będzie bogatsza i lepsza, im jaśniej w niej słońce świecić będzie i szlachetniejsi, pełniejsi będą ludzie, tym piękniejsze będzie w niej życie nasze i naszych. Ojczyzna bowiem to przede wszystkim my – nasze serca i umysły, krzepota mięśni i kości, czystość krwi i stalowość naszych charakterów – to my, to ojczyzna.

Miłość ojczyzny nie może być nienawiścią do nikogo i do niczego. Jedyna nienawiść winna goreć w naszych sercach ustawicznie i do walki nas nieubłaganej porywać, to nienawiść do zła we wszelkiej jego postaci. (…) ‘’

Augustyn Suski ps. "Stefan Brus", poeta, działacz ruchu ludowego, założyciel Konfederacji Tatrzańskiej, więzień niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz, w którym zmarł z wycieńczenia.

„Jeśli zapomnę o nich, Ty Boże na niebie zapomnij o mnie. ‘’
Cześć i chwała Bohaterom!

opr. Sebastian Śmietana