Ania Szewczyk z Kacwina przykładem dla zdrowych i niepełnosprawnych

„U Ani po urodzeniu, jak u większości dzieci z Zespołem Downa, wykryto wiele chorób towarzyszących. Było to między innymi słabe napięcie mięśniowe, przez które lekarze dawali jej małe szanse na to, że będzie mogła chodzić.
Pomimo tak złych diagnoz przez całe dzieciństwo Ania dawała z siebie wszystko podczas współpracy z rehabilitantami, którzy stawiali przed nią coraz to nowe wymagania i optymistycznie patrzyli na dalszy rozwój fizyczny córki.

Dzisiaj Ania reprezentuje Polskę w Mistrzostwach Świata i Europy, rywalizując ze sportowcami z Zespołem Downa z całego świata w letnich i zimowych dyscyplinach sportowych.

A jak do tego doszło? Już od najmłodszych lat córka lubiła aktywność fizyczną, razem z tatą i bratem Szczepanem grała w piłkę nożną, a kiedy na rodzinne rozgrywki członkom rodziny czasami brakowało czasu, sama godzinami kopała piłkę po podwórku.

Do przedszkola i szkoły podstawowej (do 3 klasy) Ania uczęszczała w Kacwinie – swojej rodzinnej miejscowości. Zawsze odprowadzała ją babcia Helena, która nienaturalnie szybko chodziła, narzucając Ani takie tempo, że córce nierzadko trudno było za nią nadążyć. Prawdopodobnie tak rozpoczęła się jej przygoda z bieganiem 😊. Tak poważnie, to tą dyscypliną sportu córka zainteresowała się przez obserwację - najpierw zaczynała ze mną - swoją mamą. Z racji tego, że bieganie to moje hobby, Ania często uczestniczyła w zawodach, w których biegała w kategorii dziecięcej. Pomimo tego, że córka zawsze przebiegała linię mety jako ostatnia, to bardzo się cieszyła, kiedy udało jej się ukończyć bieg.

Kiedy Ania czwartą klasę rozpoczęła w Szkole Specjalnej w Nowym Targu, obserwowała zmagania rówieśników i coraz częściej brała udział w zawodach międzyszkolnych organizowanych najczęściej w Zakopanem.

Podczas zmagań na bieżni została zauważona przez prezesa Fundacji Integracji Przez Sport HANDICAP Zakopane - Małgorzatę Tlałkę - Długosz, która zaproponowała Ani udział w systematycznych treningach w integracyjnej grupie młodych sportowców z niepełnosprawnością w Zakopanem. I tak rozpoczęła się prawdziwa przygoda Ani ze sportem.

Fundacja HANDICAP Zakopane od 2014 roku prowadzi całoroczne i - co warto podkreślić - bezpłatne treningi sportowe dla osób o obniżonych możliwościach psychofizycznych. Celem fundacji jest przede wszystkim aktywizacja sportowa osób z niepełnosprawnością i integracja sportowców niezależnie od ich możliwości psychofizycznych, by dzielić z nimi wspólną radość i wartości jakie niesie uprawianie sportu.

Ania trenuje w Zakopanem czwarty rok. Treningi odbywają się 3 razy w tygodniu i trwają po 1,5 godziny. Na systematyczne treningi w sezonie letnim Anię dowozi po zakończeniu pracy mama. W tym okresie zieci ćwiczą lekkoatletykę. Latem jest też orgaznizowany obóz sportowy nad morzem, na który Ania bardzo lubi jeździć. W sezonie zimowym odbywają się natomiast treningi narciarskie, które są trzy lub cztery razy w tygodniu. Wówczas transport Ani na treningi zapewnia tata. Córka bardzo chętnie uczestniczy w zajęciach proponowanych przez fundację. Jest bardzo obowiązkowa do tego stopnia, że czasami ma żal do nas rodziców, kiedy nie pozwalamy jej jechać na treningi z powodu choroby. Uważa, że katar czy ból gardła to nie usprawiedliwienie, by opuszczać treningi.

Ania ma na swoim koncie znaczące osiągnięcia w zawodach lekkoatletycznych w kategorii sportowców z Zespołem Downa:
 złoto i srebro Mistrzostw Świata VIRTUS 2023 w biegach przełajowych 4km i 2km,
 srebro i brąz Mistrzostw Świata SU-DS. 2022 w sztafetach 4x400m i
4 x100m,
 2 brązowe medale Mistrzostw Polski SPRAWNI RAZEM 2022-2023- biegi na 100 i 400m,
 5 medali Mistrzostw Małopolski SPRAWNI RAZEM 2021-2023 - biegi 100,400, 800m,
 uzyskanie tytułu laureatki Małopolskiego Lauru Sportu za wyniki osiągnięte w 2022 roku.

Mimo że Ania ma Zespół Downa i choruje na celiakię (dieta bezglutenowa) sport dla niej to nie tylko pasja, to także dziedzina, która poprawia jej koordynację ruchową, a wszystko to przekłada się na lepszą sprawność w życiu codziennym i pozytywnie wpływa na radzenie sobie z emocjami.

Sport to walka z własnymi ograniczeniami niejednokrotnie okupiona bólem, ale niezaprzeczalnie poprawia ona jakość życia pod względem fizycznym i psychicznym nie tylko dzieci chorych. To także radość dla nas rodziców, którzy mogą z dzieckiem spełniać się, uprawiając swoje sportowe pasje – w moim przypadku to zamiłowanie do biegania.
To ogromne szczęście, że Ania trafiła do Fundacji HANDICAP Zakopane i trenują ją wspaniali ludzie tacy jak pani Gosia, pani Marta, pani Misia, pani Ania, pan Szymon, pan Tadzio, - to ludzie wyjątkowo cierpliwi, dają swoim podopiecznym ogromne wsparcie i niezwykłe zrozumienie. Dzięki takim ludziom Ania i inni podopieczni fundacji mają szansę na osiąganie tak wspaniałych rezultatów w sporcie. My, rodzice dziecka niepełnosprawnego jesteśmy niezmiernie wdzięczni Fundacji HANDICAP za wszechstronny rozwój Ani i za możliwość uczestniczenia w najważniejszych zawodach sportowych rangi regionalnej, ogólnopolskiej i międzynarodowej organizowanych dla sportowców z niepełnosprawnością intelektualną. Dla nas najważniejszy jest uśmiech Ani i jej radość z osiąganych sukcesów za co serdecznie dziękujemy !”

Bożena i Józef Szewczykowie - Rodzice Ani

Ania i jej rodzice to prawdziwa inspiracja nie tylko dla rodzin w których istnieje przypadek niepełnosprawności, ale również dla osób w pełni zdrowych. Chęć rozwoju i determinacja w dążeniu do wyznaczonych celów to wartości niezwykłe. Rodzina Ani to też dowód na to, że kiedy liczy się szczęście i uśmiech na twarzy dziecka, to wszelkie bariery związane chociażby z kwestiami organizacyjnymi stają się błahostką. Efektem włożonego wysiłku jest radość, realizacja pasji i rozwój, który przekłada się na sukcesy osiągane w życiu zawodowym i osobistym ! Droga Aniu ! Drodzy Rodzice ! trzymamy kciuki za kolejne osiągnięcia ! Jesteście naszą dumą i przykładem dla wszystkich mieszkańców i nie tylko !

Gmina Łapsze Niżne