Zespół pałacowo-folwarczny rodziny Szembeków!

Przed Państwem oferta zespołu pałacowo-folwarcznego rodziny Szembeków
w Porębie Żegoty, gmina Alwernia z bogatą historią, możliwą do przedłużenia i zapisania nowych stron
na jej kartach.

Częścią składową oferty jest gotowy projekt odbudowy i rozbudowy całego Zespołu Pałacowego. Nieruchomość służyć może różnego rodzaju usługom, gdzie lokalizacja, historia, wielkość terenu, cała dokumentacja projektowa stanowią olbrzymią wartość dodaną oferty i mogą stanowić dużą część sukcesu inwestycyjnego.
Powierzchnia użytkowa w wariancie 1- 6443,23m2


Powierzchnia działki: 5.7445ha
Przepiękny park krajobrazowy, który zajmuje powierzchnię ok 4ha.
Nieruchomość składa się z działek ewidencyjnych nr 469 oraz 470.
Przeznaczenie w obowiązującym Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego
Ok. 1.5ha znajduje się w terenie 30U- Tereny zabudowy usługowej
Ok. 20ar znajduje się w terenie 08MN/U-Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami
3.9898ha znajduje się w terenie 05ZP- Tereny zieleni urządzonej

Zastawienie powierzchni i parametry obiektu:
Mauzoleum:
Powierzchnia zabudowy: 44,33m2
Powierzchnia całkowita: 44,33m2
Powierzchnia użytkowa: 24,56m2
Kubatura: 255,34m3

Zarys historyczny:
Obecny Zespół Pałacowo Parkowy powstał w kilku etapach pomiędzy końcem XVII w., a początkiem XX wieku, kiedy przebudował go architekt Tadeusz Stryjeński.
Jak wynika z opisów budynku dworu w latach 1684- 1690 w skrajnym, południowym skrzydle mieściła się wówczas ?warowna kaplica?, w obrysie do dziś zachowanym.
Była trójpoziomowa, z zejściem do piwnicy po drabinie i wejściem na górną kondygnację po zewnętrznych kręconych schodkach. Zbudowana na rzucie zbliżonym do kwadratu, kamienna.
Dwór Korycińskich- XVII w
budowę siedziby z dużą ostrożnością można by datować na początek wieku XVII.
Zespół ten zapewne nie odbiegał zasadniczo od ówczesnych rozwiązań preferowanych
w siedzibach średniozamożnej szlachty, nosi wszystkie cennych typowości skodyfikowanej w nieco późniejszych traktatach i podręcznikach budowlanych.
Pierwsza połowa XVIII w.- Pałac Morstina
W nowe stulecie siedziba wchodzi w opłakanym stanie technicznym. Kolejny właściciel zmuszony był do przeprowadzenia gruntownych remontów i modernizacji całości zespołu.
W roku 1740 po raz pierwszy pojawia się określenie siedziby jako pałac posiadający dziedziniec.
Druga połowa XVIII w.- Pałac Szembeków
Aleksander Szembek, szambelan Króla Stanisława Augusta- przejmuje po matce dziedzictwo i z dużym rozmachem przystępuje do budowy siedziby godnej swojego rodu.
W 1782r nowy podejmował króla w nowym, okazałym pałacu.
Pewną modyfikację wystroju parku przeprowadzono w końcu XIX wieku, zamieniając polanę przed pałacem na korty tenisowe obramione rabatami.
Kolisty gazon na podjeździe obsadzono tujami i akacjami.
Wnętrza pałacu Szembeków pełne były pamiątek przeszłości. Główną ozdobą i bogactwem była słynna biblioteka z meblami gdańskimi czy portrety antenatów.

W pałacu spalonym w 1945 i częściowo rozebranym, znajdowała się cenna bibloteka oraz bogate zbiory sztuki.
Mauzoleum rodziny Szembeków będące częścią składową nieruchomości
powstało w 1921r według projektu T Stryjeńskiego. Znajduje się tutaj równięz posąg Matki Boskiej z Dzieciątkiem.
W Parku istniała też sztuczna grota z posągiem Neptuna.
Po wojnie w zachowanych czworakach folwarcznych mieściły się różne instytucje.
Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej (zlikwidowane w 1962r)
Izba Porodowa ( funkcjonowała jeszcze w latach 60)
Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska (od 1967r),
Kółko Rolnicze (od 1969r)
Spółdzielnia Mleczarska (od 1971 r)
W 1990r własność przeszła na rzecz Gminy Alwernia.
2002r nieruchomość zakupił prywatny właściciel.


STAN OBECNY:
Część Rezydencjonalną Zespołu Pałacowo- Parkowego Poręba Żegoty stanowił budynek pałacu z zespołem oficyn zgrupowanych wokół dziedzińca.
Dziedziniec ma obrys zbliżony do wydłużonego prostokąta z bramą wjazdową na osi, zamkniętej od północy korpusem Pałacu. W całości zachowały się budynki oficyny lewej i frontowej. Pozostałe budynki wchodzące w skład Zespołu Pałacowego po pożarze w 1945 uległy całkowitemu zniszczeniu i obecnie są to malownicze ruiny.
Wzdłuż południowej granicy założenia pałacowo- parkowego zachował się fragment ogrodzenia z otworami bramowymi oraz ślad muru ogrodzeniowego- ruiny fundamentów ciągnące się aż do południowo- wschodniego narożnika działki. Zachowany fragment ogrodzenia składa się ze słupów ceglanych tynkowanych przykrytych daszkami czterospadowymi tynkowanymi i przęsłami murowanymi do wysokości ok 1.35m.
Ażurowe wypełnienie przęseł powyżej jak i również bramy nie zachowały się.


Nieruchomość jako pomnik przyrody jest objęta ochroną Konserwatora Zabytków.

Zapraszam do kontaktu
Dawid Pajerski
794 640 245
dawid.pajerski@remax-polska.pl
www.pajerski.pl
www.remax-polska.pl/dawid_pajerski
www.facebook.com/dawidpajerskiremax