Prezentacja obrazu Limba w Tatrach Leona Wyczółkowskiego

Leon Wyczółkowski, malarz i grafik, to jeden z najwybitniejszych polskich artystów. Jego sztuka, tworzona przez blisko sześćdziesiąt lat, przypadła na kilka epok artystycznych, które w twórczości Wyczółkowskiego harmonijnie się ze sobą łączyły i przenikały. Cechą charakterystyczną jego indywidualności były nieustanne poszukiwania własnych i ciągle nowych środków ekspresji. Zostawił kilka tysięcy dzieł o wszechstronnej tematyce, tworzył prawie we wszystkich technikach malarskich i graficznych. Istotną treścią jego malarstwa były kolor i światło. Jego prace tatrzańskie były w większości plonem plenerów z lat 1904-1906, kiedy malarz odkrył dla swojej sztuki Tatry i znalazł dla nich własną, niepowtarzalną formę. Studiując światło i kolor, operując fragmentem i ciasnym kadrem, dochodził w niektórych obrazach – a bardziej jeszcze w ich czarnobiałych wersjach graficznych – do granic abstrakcji. Wyróżnia to twórczość tatrzańską w całym dorobku Wyczółkowskiego, a także na tle współczesnej mu sztuki. W dziejach malarstwa tatrzańskiego ceniony jest on głównie za swe pejzaże wykonywane w technice pasteli lub akwareli.
Zakupiony obraz namalowany został w 1917 roku, a przedstawia bardzo charakterystyczny motyw tatrzański – limbę na tle górskiego zbocza. W 1917 roku Leon Wyczółkowski także przebywał w Zakopanem, skąd odbywał wyprawy w Tatry, przede wszystkim nad Morskie Oko i Czarny Staw nad Morskim Okiem. Wykonał wówczas wiele prac o tematyce tatrzańskiej w różnych, zazwyczaj mieszanych technikach (łączył akwarelę z kredką litograficzną i niekiedy z ołówkiem, lub pastel z akwarelą i kredką litograficzną). „Limba w Tatrach” Jest bardzo doskonałym przykładem tego typu twórczości.

W nabytym obrazie odnaleźć można także, popularne w tamtym okresie, inspiracje sztuką japońską. Wyczółkowski był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskiego japonizmu, przyjaźnił się z największym kolekcjonerem sztuki Dalekiego Wschodu, Feliksem „Mangghą” Jasieńskim (od którego wypożyczał rozmaite japońskie akcesoria), kolekcjonował japońskie drzeworyty, malarstwo i rzemiosło artystyczne. Wiele jego prac powstało z inspiracji sztuką Japonii. Te elementy można wyraźnie dostrzec także w krajobrazach tatrzańskich.

Zadanie dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Gmach Główny Muzeum Tatrzańskiego 12 października, godz. 18.00
ul. Krupówki 10
34-500 Zakopane