"Kartoteka" i "Kartoteka rozrzucona" (dwie galerie zdjęć)

W sobotę sztuka otworzyła z kolei cykl spotkań z teatrem pod hasłem „Pierwsze Nowotarskie Spotkania z Melpomeną”, które odbywały się w MOK oraz ratuszu.

Aktorzy-amatorzy fenomenalnie wcielili się w role bohaterów dramatu. Przez scenę przewijały się kolejne postacie, które odegrały w życiu głównego bohatera mniejszą lub większą rolę. Poszczególne epizody, „wyciągane” niczym fiszki z teczki, opowiadały o dzieciństwie, karierze, kobietach, losach wojennych bohatera o nieustalonym do końca imieniu, który był dyrektorem opery. Dramat opowiadający o tragicznych losach bohatera obarczonego piętnem wojny i nieustannej walki z Niemcami, podszyty został wątkami komicznymi, czasem wręcz groteskowymi.

Kontynuacją „Kartoteki” była poniedziałkowa premiera „Kartoteki rozrzuconej”. Akcja dramatu toczyła się już nie w latach 20. XX w., ale 70 lat później. Niczym bumerang wróciły niektóre ze scen, znane z wcześniejszego przedstawienia. Wpisane zostały jednak w kontekst współczesności. Zagubiony bohater (będący bohaterem podwójnym, bo w rolę wcieliły się jednocześnie dwie osoby) nie potrafi odnaleźć się w rzeczywistości wypełnionej hałasem, nowinkami technicznymi, muzyką, coraz większą swobodą obyczajową, a przede wszystkim nową sytuacją polityczną. Wyrazem klęski bohatera, nieumiejącego nadążyć za współczesnością, stało się wyniesienie łóżka, na którym toczyła się akcja w trakcie obu przedstawień.

Widzowie w obu przedstawieniach stali się integralnym elementem sztuki. Miejsca dla odbiorców ustawiono na scenie, dzięki czemu ograniczono przestrzeń i zwiększono intymność kontaktu. Zmieniała się jedynie perspektywa. O ile w „Kartotece” miejsce aktorów było na scenie, o tyle już w „Kartotece rozrzuconej” ich gra przeniosła się na widownię, zmuszając widzów do pozostania na deskach sceny.

Zdjęcia ze spektaklu "Kartoteka" znajdują się poniżej tekstu. Galeria zdjęć z przedstawienia - "Kartoteka rozrzucona" - tutaj.

Piotr Korczak

D.K.