Promocja książki o Bukowinie Stanisławy Galicy Górkiewicz (galeria)

Stanisława Galica Górkiewicz autorka książek, laureatka konkursów muzyki ludowej, publicystka, upowszechniająca kulturę regionalną – jednym słowem człowiek renesansu przekazała swoje pasje młodszemu pokoleniu. Córka Agnieszka zilustrowała prezentację książek malarstwem na szkle. Syn Andrzej wsparł rodzinne przedsięwzięcie, czytając fragmenty książek mamy. Wystawa spotkała się z dużym uznaniem i zainteresowaniem.

Doskonały muzykant Bartek Koszarek wraz z kolegami, uświetnił muzyką góralską niezapomniany rodzinny wieczór.

Grono przyjaciół rodziny Górkiewiczów zapewniło degustację kuchni regionalnej. Można było spróbować moskole z masłem czosnkowym, oscypek, smalec oraz pyszne domowe ciasto.


Stanisława Górkiewicz jest rodowitą bukowianką. Pochodzi ze starej góralskiej rodziny – Galiców. Od przeszło 30 lat aktywnie uczestniczy w działalności kulturalno-regionalnej, promując i upowszechniając podhalańską kulturę ludową w kraju i zagranicą.

Z bukowińskim Domem Ludowym, a obecnie z Bukowińskim Centrum Kultury współpracuje od 1973 roku. Początkowo pracowała jako etatowy kierownik kapeli góralskiej i instruktor szkółki góralskiego muzykowania, działających przy Domu Ludowym. W latach 1978- 1982 była prezesem Spółdzielni Kulturalno-Oświatowej Dom Ludowy i kierowała działalnością kulturalną tej placówki. Od czasu zakończenia pracy etatowej współpracuje z Domem Ludowym społecznie. Aktywnie uczestniczy w przygotowaniu imprez „Sabałowe Bajania” i „Góralski Karnawał”. Jako znawca muzyki góralskiej i folkloru często zasiada w jury konkursów i przeglądów organizowanych przez Dom Ludowy. Przygotowywała wystawy twórczości ludowej i była ich kustoszem w czasie imprez. Pisze referaty na konferencje prasowe oraz teksty do folderów i informatorów.

Stanisława Górkiewicz jest uczennicą znakomitej podhalańskiej prymistki Bronisławy Koniecznej-Dziadońki. Dzięki wspaniałej nauczycielce Pani Stanisława gra i prezentuje muzykę góralską w pięknej, czystej formie nieskażonej naleciałościami z innych regionów i taką muzykę przekazuje dalej swoim uczniom. To również dzięki niej Bukowina ma dzisiaj wielu wspaniałych muzykantów. Jest laureatką wielu prestiżowych nagród i wyróżnień z dziedziny muzyki ludowej w Polsce. Nagrania jej muzyki znajdują się w zbiorach archiwalnych Polskiego Radia. Przygrywając zespołom regionalnym, wielokrotnie prezentowała i promowała muzykę góralską w kraju i zagranicą.

Jest wielokrotną laureatką konkursów muzyki ludowej (solo i z kapelą) m.in. Ogólnopolskiego konkursu Kapel i Instrumentalistów Ludowych w Kazimierzu Dolnym i Międzynarodowego Konkursu Kapel i Instrumentalistów w czasie MFFZG w Zakopanem.

Obok muzykowania Stanisława Górkiewicz zajmuje się publicystyką i upowszechnianiem twórczości i kultury ludowej w prasie i radiu. Od wielu lat z wielką pasją zbiera i gromadzi materiały dotyczące historii regionu – publikacje, dokumenty, stare fotografie itp. Jej artykuły o tematyce regionalnej publikowane były w „Tygodniku Podhalańskim”, w pismach ogólnopolskich „Nowa Wieś” i „Poznaj Świat” a także w piśmie polonijnym „Echo Podhalańskie” w USA.

Od 1996 – 2002 roku w lokalnym radiu Alex w Zakopanem przygotowywała i prowadziła autorskie audycje o tematyce regionalnej „Górole, górole, góralsko muzyka”, „Z bukowiańskich wierchów” w których prezentowała historię regionu, muzykę góralską, zabytki, ludzi kultury i twórczość ludową. Jej audycje cieszyły się ogromnym zainteresowaniem wśród mieszkańców i turystów odwiedzających Podhale.

Jest autorką książek o Bukowinie. Ma w tej dziedzinie znaczny dorobek literacki: „Na Bieńkowskim Wierchu w Bukowinie...” (2004), „Kuruce – Rody bukowiańskie” (2005), „Bukowina Tatrzańska. Czasy – Ludzie – Wydarzenia” (2007), „Bukowina Tatrzańska – Góralskie życie” oraz „Bukowina Tatrzańska – Powrót do źródeł” ukazały się w 2008 roku. Książki jej autorstwa cieszą się dużym powodzeniem i znakomitymi opiniami zarówno u zwykłych czytelników jak i ekspertów.

Dokonując oceny jej działalności należy stwierdzić, że ma nieocenione zasługi dla upowszechnienia kultury ludowej i regionu podhalańskiego. Pracę zawsze wykonuje rzetelnie i z pasją. Swoją postawą i pracą publicystyczną uczy poznawania wartości własnego dziedzictwa kulturowego i poszanowania tradycji.

Agnieszka Górkiewicz - malarka na szkle z Bukowiny Tatrzańskiej. Urodzona w Zakopanem, pochodzi od strony matki z góralskiego rodu Galiców. Maluje od 12 roku życia. Jest samoukiem. Najchętniej maluje prace o tematyce religijnej i tatrzańskiej. Po ukończeniu 16 roku życia, w styczniu 1997 roku, została przyjęta do Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Jest dwukrotną stypendystką Ministra Kultury i Sztuki, w 1998 i 2003 roku. Swoje prace prezentuje na wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i zagranicą.

W opinii znawców malarstwa na szkle w tym m.in. kustosza Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu, Romana Czekaya, dzięki temu, że Agnieszka Górkiewicz jest samoukiem, nie uległa wpływom innych twórców i wypracowała swój własny styl.

Charakteryzuje się on zachowaniem typowych dla tego malarstwa reguł, jednak z dużą dozą indywidualności, przejawiającej się w uczuciowym traktowaniu tematu. Wyrazisty kontur rysunku, wykonywany pędzelkiem i tuszem z wręcz wirtuozerską swobodą i pewnością kreski cechuje szczególna subtelność i miękkość. Kładziona z ogromnym wyczuciem plama barwna i światłocienie, otrzymywane nie przez szrafowanie kreskami, lecz laserunkowe podbarwienia, dodają żywości kolorom, nie zacierając kompozycji. Wskazuje to na mistrzowskie wykorzystanie efektu połyskliwej ostrości i głębi barw przeświecających przez szkło. Rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, prof. Stanisław Rodziński, podkreślał „zadziwiającą żywość kolorów” na obrazach Agnieszki Górkiewicz.

Obok najczęściej przedstawianych motywów religijnych, tj. Matki Bożej i postaci świętych, chętnie maluje pejzaże z Bukowiny utrzymane w „bajkowej” stylistyce, scenki rodzajowe osadzone w bukowiańskim krajobrazie, w tym obrzędowe, a także postacie aniołów m.in. zadumanych i płaczących. Czerpie inspiracje z różnych kręgów sztuki, przez co jej twórczość odznacza się wielkim bogactwem tematyki i otwartością.

Cechą malarstwa na szkle w ogólności jest powielanie motywów. Również Agnieszka Górkiewicz odtwarza szczególnie ulubione tematy, jednakże nie są to identyczne kopie. Zawsze różnią się detalem i kolorystyką. Emanuje z nich ciepło i radość życia.

Wszystko to sprawia, że obrazy Agnieszki pozostają w sercach widzów.

Ewa Czamańska
Tatrzańska Agencja Promocji i Kultury
Zdjęcia: www.fotos.avx.pl
Więcej informacji na www.skorusa.pl

s/